Απολυτικιον. Ηχος πλ. δ'
Μεσουσης της Εορτης, διψωσαν μου την ψυχην, ευσεβειας ποτισον ναματα, οτι πασι Σωτηρ εβοησας. Ο διψων, ερχεσθω προς με και πινετω. Η πηγη της ζωης, Χριστε ο Θεος, δοξα σοι.
Κοντακιον. Ηχος δ'
Ο υψωθεις εν τω Σταυρω...
Της Εορτης της νομικης μεσαζουσης, ο των απαντων Ποιητης και Δεσποτης, προς τους παροντας ελεγες, Χριστε ο Θεος, Δευτε και αρυσασθε, υδωρ αθανασιας, οθεν σοι προσπιπτομεν, και πιστως εκβοωμεν, Τους οικτιρμους σου δωρησαι ημιν, συ γαρ υπαρχεις πηγη της ζωης ημων.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ :
Τη Τεταρτη του Παραλυτου, την της Μεσοπεντηκοστης εορταζομεν Εορτην.
Στιχ. Εστως διδασκει της Εορτης εν μεσω,
Χριστος Μεσσιας των διδασκαλων μεσον.
Τω απειρω ελεει σου, Χριστε ο Θεος ημων, ελεησον ημας. Αμην.
Εξαποστειλαριον
Ο ουρανον τοις αστροις...
Ο τον κρατηρα εχων, των ακενωτων δωρεων, δος μοι αρυσασθαι υδωρ, εις αφεσιν αμαρτιων, οτι συνεχομαι διψη, Ευσπλαγχνε μονε Οικτιρμον.
( Δις )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου